|
آقام نیومد دوباره دلم چه غمگین شده باز خدا میدونه ندارم حالی واسه راز و نیاز
چه سخته منتظر بودن بدون فهم انتظار شنیدن قشنگیهاش ندیدنش حتی یه بار
حتی یه بارم کافیه واسه ی این دل خراب مثل کویر تشنه ای که می میره واسه ی آب
شبها کنار حوض آب فکر میکنم به انتظار فکرامون هم مثل دلامون شده مست و بیقرار
بزرگترها همش میگن جمعه روز آقامون واسه همینه دلامون جمعه میگیره بهونه
اما کار این دل من گذشته از هر بهونه جمعه غروب یه کفتر که زندونیه تو لونه
اونکه میگه صبر بکنید فرج آقا نزدیکه نمی دونه بند دل عاشقا خیلی باریکه
آره آره ما عاشقا دل نازک و بی طاقتیم واسه ی دیدن بهار اسیر وقت و ساعتیم
شبهای جمعه که میشه میگن آقا تو کربلاست آقا کنار شیش گویه مجلسشون چه باصفاست
صفای مجلس به اینه که ساقی هم حضور داره گریه کنای مجلس هم آسمون پر ستاره
نمی دونم چه روزهایی آقام میره به مدینه میره تا اونجا با خوشی کنار زهرا بشینه
زهرایی که تا دنیا بود خوشی سراغش نیومد بهاری بود که یک روزم گلی به باغش نیومد
سختی دیگه تموم شد و زهرام به آرزوش رسید نشست کنار بچه هاش اما تو دنیای جدید
دنیایی که دیگه تو اون آزار و اذیتی نبود یا دست اون کسایی که یاس میکردنش کبود
آخه میگن آقام بیاد منتقم مادرشه یه انتقام باشکوه، خداکنه کاشکی بشه
انگار تمومی نداره جاده سخت انتظار یا اینکه صبرمون کمه می لنگه این گوشه ی کار
داستان تکراری و باز آقام نیومد دوباره ولی خدا خودش می گه بعد زمستون بهاره
خدایا این بهار ما پس کی می خواد ظهور کنه زلزله ای به پا بشه دلها رو غرق نور کنه
خداییش هم اگر یه بار عقلامونو قاضی کنیم میگه بسه این انتظار دلو به چی راضی کنیم
خدایا معذرت می خوام من دیگه طاقت ندارم نمیدونم دلیلش و شاید لیاقت ندارم
خدایا شیعه ی علی تنها و بی نفس شده زندگی واسه ی ماها آزادی تو قفس شده
حکم رهایی از قفس پایان فصل غیبت دنیا رو حاضرم بدم ارزش اون چه قیمت
واسه ی این می گم قفس چون که آقامون نمیآد تقصیر ماست که نمیآد یا که آقامون نمی خواد
خدا نیاره اون روز و که آقامون و نبینیم برسه وقت مرگمون از قافله جا بمونیم
خدایا حرف آخرم به حق مهدی آقامون بمونه شوق دیدنش تا روز آخر باهامون
شاعر: حسن باقری
|
